Solidair tot in de kist
Het zijn drukke tijden voor erkende, of nieuw te erkennen, organisaties. Om hun structurele werkingsmiddelen als sociaal-culturele volwassenorganisatie te behouden voor de komende vijf jaar, moeten zij voor eind december een nieuw beleidsplan indienen. En de lat hiervoor ligt hoog.
Vanuit het buikgevoel opererende organisaties zullen meer dan waarschijnlijk zwaar afgestraft worden. Enerzijds verwacht men een inhoudelijk plan waarin helder beschreven wordt hoe men wil voldoen aan de beoordelingscriteria. Anderzijds moet in een zakelijk plan een geïntegreerd zakelijk kwaliteits- en meerjarenplan, een zelfevaluatie en zelfs een managementsamenvatting opgeleverd worden. Men belooft rekening te houden met de draagkracht van iedere organisatie, maar toch moet iedere organisatie ‘scoren’ op bovenvermelde puntjes.
Dit fameuze beleidsplan en de mogelijke financiële gevolgen die eraan vasthangen, kan echter ook positief opgevat worden. Als een kans om zich te herbronnen, als moment tot bezinning. We grijpen de kans dus en gaan ervoor. In het licht van dit fameuze beleidsplan werd ijverig gewerkt aan een nieuwe visie en idem dito missie. Onze visie beschrijft de bredere maatschappelijke context waarin het Masereelfonds – als Vlaams cultureel fonds – opereert en gaat dieper in op tendensen en uitdagingen die bijzonder relevant zijn voor het Masereelfonds als sociaal-culturele speler, de zogenaamde ‘landschapstekening’. Ons inziens bedreigende ontwikkelingen zijn – samenvattend – het oprukkend marktisme, het toenemend belang van het vrijemarktdenken en het aan belang inboeten van initiatieven die solidariteit mogelijk houden. Maar terzelfdertijd ook de toename van een nationalistisch discours dat een actief pluralisme onmogelijk maakt. Elk van deze bedreigingen is prominent terug te vinden in het regeerakkoord van de ‘nieuwe’ Zweedse coalitie.
Het gevolg van dit alles is een stijgende NEE tegen nieuwkomers, culturele diversiteit en het recht tot ontplooiing van diverse soorten gemeenschappen. Maar ook, het quasi onmogelijk maken van een samenleving waarin georganiseerde burgers alle kansen krijgen om zich als politiek of civiel actor te manifesteren.
De nood aan een enthousiast en enthousiasmerend sociaal-cultureel project als het Masereelfonds was groot en zal in de toekomst enkel groter worden. Daarover is geen twijfel mogelijk. Meer dan ooit zien we het als onze plicht, samen met onze vrijwilligers en lokale kernen, mensen te verenigen. Maar meer dan dat ook te verbinden en aan te zetten tot maatschappelijk engagement.
Bondgenootschappen zijn hierbij cruciaal! Deze moeten onze slagkracht vergroten, teneinde SAMEN de realisatie van ons gemeenschappelijk project – een democratische, INclusieve en duurzame samenleving – mogelijk te maken.
En laat daar nu net het schoentje wringen. “Initiatieven die zich terugplooien op etnisch-culturele afkomst” worden van oudsher door ons erkend als mogelijke bondgenootschappen. Weg van een culturaliserend discours, weg van een wij versus zij discours! Samen activiteiten ontplooien, projecten opzetten, diverse doelgroepen verbinden en prikkelen tot reflecties en (re)acties op en in een samenleving, met het oog op het ontplooien van iedereen. Het Masereelfonds vertrekt vanuit een geloof in de emanciperende en empowerende krachten van het sociaal-cultureel werk – dit impliceert ook die organisaties die zich richten tot specifieke doelgroepen – waarin nadrukkelijk la joie om samen projecten te realiseren aanwezig is.
Een warme oproep hierbij naar de bezielers van het huidig regeerakkoord:
- Waardeer ook ons werk , we werken naarstig aan een nieuw beleidsplan, conform het nieuwe decreet sociaal-cultureel werk;
- Maak naast de verbindende en emancipatorische rol ook nog steeds plaats voor onze maatschappijkritische rol ;
- Viseer geen initiatieven die zich terugplooien op etnisch-culturele afkomst; en/of bij uitbreiding, viseer geen initiatieven die doelgroepgericht werken.
Naar een samenleving in topvorm (knipoog) !
Kelly Franceus
Coördinator Masereelfonds